نویسنده: محمدرضا حدادپور جهرمی
نـشر: مصلی
تعداد صفحات: 225
سال نشر: چاپ اول و دوم 1396
همانطور که نویسنده در مقدمه کتاب آورده است، این کتاب حاصل تحقیقات مهم و طولانی مدت در زمینه بهاییت و بهایی شناسی است که در قالب رمانی امنیتی اول در کانال تلگرام نویسنده و بعد در قالب کتاب منتشر شده است.
* نمیدانم باید آنچه در مورد این کتاب در ذهن دارم را به صورت صریح بیان کنم یا نه.
** من این کتاب را اصلا دوست نداشتم. محتوای کتاب در حد 225 صفحه نبود. نوع بیان و نگارش نویسنده حواسم را دائماً پرت می کرد. گذشتن از علامت های سوال و تعجب به تعداد زیاد پشت سر هم، زبان محاوره ای و شوخی های نازیبایی که به نظرم اصلا مناسب و برازنده چنین موضوعی نبود، کار آسانی نبود.
می توان اینطور توجیح کرد که نویسنده برای انتقال مفاهیم مدنظر خود، نیاز به فضاسازی داشته و شاید چنین لحن و نوع نگارشی را برای همراه ساختن مخاطب در سنین پایین تر انتخاب کرده، که باز هم در صورت چنین دلایلی ذکر گروه سنی مخاطب الزامی می شد.
*** این کتاب را برای حمایت از مسابقه کتابخوانی برگزار شده در دانشگاه خریدم. شاید موضوع، موضوع مهمی باشد که جوان امروز نیاز به آگاهی زیادی در این زمینه داشته باشد، اما این کتاب با این متن، با فضاپردازی های زیاده از حدی که به راحتی می شد حذفشان کرد، "از نظر من" در حد دانشجویان ما نبود.
**** قهرمان از خود راضی کتاب که در دل حوادث و به هر بهانه ای از خود تعریف می کرد، تحمل فضا را برایم سخت تر می کرد.