هدیه که باشد، پیشاپیش و غیر منتظره که باشد، از طرف عزیزِ جانت که باشد، کتاب که باشد، تمام نداشته هایت از نادر جان ابراهیمی که باشد؛دیگر ذوق و شوقت تمامی ندارد که ندارد...
نادر ابراهیمی کاش زنده بود. کاش میشد رفت و ملاقاتش کرد و محکم تو آغوش گرفتش و بابت کلاماتی که نوشته عمیق گونه ش رو بوسید. فکر کنم یکی از حسرتای زندگیم تا ابد باشه :)
پاسخ:
ای کاش... :) من توی ذهنم یه لیست دارم از کسایی که ای کاش میشد لپشون رو کشید و بوسید و همچنین یه لیست سیاه از کسایی که دلم میخواست میشد به سخت ترین نوع ممکن از صحنه روزگار محوشون کرد...