عنوان: من دیگر ما (جلد اول)
نویسنده: محسن عباسی ولدی
نشر: آیین فطرت
تعداد صفحات: 120
سال نشر: چاپ اول 1394
من دیگر ما، جلد اول مجموعهای تربیتی است. این مجموعه هفت جلد دارد که در هر کدام از آنها به یکی از مسائل مهم تربیتی مانند نقش محبت، آزادی، بازی کردن، تلویزیون دیدن و بازیهای رایانهای پرداخته است. جلد اول مجموعه با نام من دیگر ما، در خصوص مهارتهای تربیت فرزند در دنیای امروز است. محسن عباسی ولدی در کتاب من دیگر ما، با زبان ساده و بیانی واضح و روشن، دیدگاههای تربیتی دینی بر کودکان و نوجوانان را بر مبنای تفکر اسلامی، مطرح کرده و با مثال و داستانهایی که در ضمن مطلب آورده، وضوح کلی کتاب را بیشتر کرده است.
* آنچه در ابتدا آورده شده، توضیحی است که هنگام جستجو در مورد این کتاب با آن مواجه خواهید شد. دلم میخواهد راحت در مورد این کتاب و افکاری که در حین مطالعه و پس از آن به ذهنم حملهور شدند، صحبت کنم. دلم میخواهد بگویم آنچه در بالا خواندید، ادعایی است که در مورد این کتاب شده است!
در ابتدای کتاب روانشناسی غربی به شدت نهی شده است، این امر در صورتی که محتوای قابل ملاحظهای پیش رویمان باشد، قابل پذیرش است، اما چنین اتفاقی نمیافتد. تمام محتوای اصلی و جدی این کتاب را میتوان در دو صفحه خلاصه کرد. سادهترین مثالها و کلیترین موضوعها، جوابگوی ذهن پر سوال من ِ نوعی برای تربیت کودک نیست.
** شاید بتوان گفت که نمیشود تنها با مطالعه یک جلد قضاوت کرد. البته که این کار را نکردهام. این مجموعه و این نویسنده را یکی از دوستان دانشگاه معرفی کرد. در نمایشگاه کتاب سال گذشته سری به غرفه این انتشارات زدم و تصمیم داشتم کل مجموعه را تهیه کنم. اما عناوین فهرست برای خرید راضی ام نکرد. کتاب دیگری از ایشان خریدم که آن هم همین گونه بود.
*** زمانی میتوان موضوعی، زمینهای و محتوایی را رد کرد، که بسیار قوی ظاهر شده باشیم!
**** فردی مانند علی صفاییحائری، کتابخوانی بسیار حرفهای بوده، ادبیات غرب و روانشناسی غرب را میخوانده و بدون هرگونه قضاوت و داوری و رد کردن، نظرات و جهانبینی بینظیر خود را ارائه می دهد. میدانم این مقایسه کار درستی نیست، اما شاید برای درک آنچه در ذهن دارم به چنین مثالی نیاز بود.
***** این روزها کتاب دیگری خواندهام که ناماش به شدت فضای مجازی و بخش کتابهای پرفروش کتاب فروشیها را پر کرده است. کتاب "پسرک، موش کور، روباه و اسب". کتابی پر از جملههای قصار کوتاه. دلم میخواهد در مورد این دو کتاب بیوقفه غر بزنم، اما بسنده میکنم به اینکه من واقعا دلیل این بهبه و چهچه ها را نمیفهمم!