نویسنده: ابوالفضل زرویی نصرآباد
نشر: کتاب نیستان
تعداد صفحات: 189
سال نشر: چاپ اول 1391
ابوالفضل زرویینصرآباد را با عنوان طنزپرداز میشناسم. نام او بر روی این کتاب باعث میشود لحظهای صبر کنم تا ببینم آنچه دیدهام درست است یا نه. مطالعه کتاب را شروع میکنم و خط به خط که جلو میروم، متوجه میشوم زرویی عجب پژوهشگر قهاری است. ماه به روایت آه، کتابی در مورد حضرت ابوالفضل است. در این کتاب از دوازده راوی کمک گرفته شده تا اطلاعات کمتر بیان شدهای در مورد حضرت عباس (ع) روایت شود. اطلاعاتی که به شخصه برای من جدید بودند و از خواندنشان بسیار لذت بردم.
- در این سالها آموختهام که از گوش نیز، همچون چشم به دل راهی است. وقتی کلام باطل، به تکرار از گوش وارد شود و در دل رسوب کند، زدودن آن نه فقط مشکل که بعضاً ناممکن است. گوش ما ساکنان بلاد اسلامی بیش از بیست سال، گذرگاه وهن و لعن علیبنابیطالب بوده است و دل هایمان چنان به این سیاهی خو گرفته است که حتی خاطرات و یاد نورانی وصی پیامبر، چشم دلمان را می زند و آزارمان میدهد.
- کربلا نقطه پایان هجرت شهداست و نقطه آغاز محنت اسرا. و هنوز اول عشق است...
* نمیتوانم بگویم چقدر لذت بردم...
** حضرت امالبین برای من از جایگاه ویژهای برخوردار هستند. در نذر و نیازهایم همیشه به ایشان متوسل میشوم و این کتاب چقدر اطلاعات خوبی در موردشان به من داد. و چقدر دوست داشتن و احترامم بیشتر شد.
*** جایی میخواندم که زرویی را با سید مهدی شجاعی مقایسه کرده بودند. نوشته بودند، سید مهدی شجاعی نثر قویتری دارد، اما اطلاعات زرویی نابتر و دست اولتر است. موافقم.
**** ابوالفضل زرویی نصرآباد، با کمک از صاحب ناماش عجب باقیات صالحاتی برای خودش فراهم کرده است. روحش شاد...